Ang Wikang Pambansa at Amerikanisasyon: Isang Kasaysayan ng Pakikihamok ng Filipino para maging Wikang Pambansa

Ito ay isang “kontrabidang kasaysayan” ng Filipinas. Kontrabida dahil sinisipat ang nagdaang dokumentadong kasaysayang salungat sa salaysay na pinairal ng amerikanisadong pagtanaw sa Filipino bilang Wikang Pambansa. Naniniwala ang awtor na biktima ng dominado’t amerikanisadong edukasyon ang kamulátang Filipino. Dahil dito, hindi makairal ang nasyonalistang pagtanaw sa kasaysayan. Hindi tuloy nakikíta ang halaga ng isang katutubòng wika para sa Filipinisasyon na pangarap ng mga Propagandista ng La Solidaridad at para sa adhikang mapagpalayà ng Himagsikang 1896. Ang pagpapahalaga sa isang katutubòng wikang pambansa ay labag na labag sa adhikang kolonyal ng mga Americano noong 1898. Kayâ hanggang ngayon ay patuloy na binabaluktot ng mga amerikanisado sa hanay ng mga edukadong Filipino ang totoong kasaysayan at pagbibigay ng kabuluhan sa Wikang Pambansa.

This is a “historical villain” of the Philippines. A villain because it exposes past documented history that contradicts the narrative created by the Americanized view of Filipino as the National Language. The author believes that the majority of Filipinos are victims of dominated and Americanized education. Because of this, a nationalist view of history cannot exist. The value of an indigenous language for Filipinization, the dream of the Propagandists of La Solidaridad and for the liberating ideal of the 1896 Revolution, is not seen. Valuing an indigenous national language is completely contrary to the colonial ideal of the Americans in 1898. That is why to this day, the Americanized among educated Filipinos continue to distort the true history and give significance to the National Language.